Λαχανικό

«Τι είναι κομμένο. Τι είναι κομμένο απ΄ αυτό. Τι είναι κομμένο απ΄ αυτό σε. Ήταν ένα σέλινο μια ημισέληνος ένας σταυρός και ένα άνισο σκούξιμο, ήταν ανωκλινές, ήταν ακτινοβόλο κι αξιοπρεπές με μικρά μέσα και κόκκινα. Νέα. Νέα ικανά για ευθυμία, κομμένα σε υποδήματα, ενδεχομένως υπό αντλία από φαρδεία κιμωλία, χτενίζοντας όλο αυτό.»
Γερτρούδη Στάιν, από το βιβλίο «Τρυφερά Κουμπιά», εκδόσεις «τυπωθήτω», μετάφραση Ελισάβετ Αρσενίου.

Από την πρώτη σελίδα ένοιωσα την ανάγκη να βρω ένα κώδικα ο οποίος θα με βοηθούσε να το κατανοήσω. Κάθε μου σκέψη όμως αποτύγχανε σκουντουφλώντας πάνω στις τελείες του κειμένου καθώς τα μάτια μου συνέχιζαν ανεμπόδιστα την περιπλάνηση από πρόταση σε πρόταση…. Τελικά υπέκυψα στο να μου επιτρέψω να διαβάσω κάτι που δεν κατανοώ και έτσι έφτασα στο επίμετρο, όπου υπήρχαν κρυμμένα τα κλειδιά. Το κακό με τα συγκεκριμένα κλειδιά είναι ότι από την φύση τους είναι προικισμένα με την ιδιότητα, να κλειδώνουν και να ξεκλειδώνουν συγχρόνως. Κι έτσι, την στιγμή που καταφέρνεις να ξεκλειδώσεις τα κείμενα αυτομάτως κλειδώνεις τις έννοιες σε μια πολύ αυστηρή και λογική οπτική γωνία, κλαδεύοντας σύριζα όλες τις υποκειμενικές σκέψεις που φύτρωσαν και άνθισαν στο τελείωμα κάθε σελίδας.
Στην δεύτερη ανάγνωση πήγα και πάλι χωρίς κλειδιά, αλλά αυτή την φορά δεν έβλεπα κλειδαριές . Ήταν πολύ περίεργο αλλά δεν υπήρχε κανένας περιορισμός. Το νόημα μοιάζει να καλύπτεται κάτω από ένα πολύ ισχυρό κέλυφος …. που στην επιφάνεια του έχει εκατομμύρια οπές.

Το βιβλίο το προτείνω με επιφύλαξη. Έχω την αίσθηση ότι η μεταφράστρια «τα έδωσε όλα», παρόλα αυτά , όπως και η ίδια συστήνει, μόνο η ανάγνωση του βιβλίου στα αγγλικά μπορεί να φέρει τον αναγνώστη σε επαφή με τα απόλυτα βάθη των κειμένων.