Θυμάμαι το καλοκαίρι που βαφτίσαμε την μονάκριβη μου ανιψιά – το βατραχάκι μας, όπως την λέω εγώ, επειδή όταν γεννήθηκε κοιμόταν μπρούμυτα σε μια περίεργη στάση που θύμιζε βατραχάκι -το μεγάλο μας πρόβλημα ήταν οι φωτογραφίες. Η μπέμπα μας αρνιόταν πεισματικά να πάρει την σωστή πόζα πριν ακουστεί το κλικ του φωτογράφου. Εμείς μια της κάναμε τον κλόουν για να μας κοιτάξει και να βγει νορμάλ η φωτογραφία , μια της λέγαμε για το πουλάκι (μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό , τι ανώμαλοι αναγνώστες θεέ μου!), μια την ρωτούσαμε « Η νονά , που είναι η νονά?» (την στιγμή που η νονά βρισκόταν ακριβώς μπροστά της ), μια κουνούσαμε κουδουνίστρες , μια βαρούσαμε παλαμάκια και για να μην τα πολυλογώ και μια φωτογραφία της προκοπής δε βγάλαμε και το μωρό μας πέρασε για τελείως ηλίθιους εκείνη την μέρα (και μαζί με το μωρό και όλοι οι υπόλοιποι καλεσμένοι φοβάμαι!). Στην Κορέα όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά, οι φωτογράφοι έχουν βρει τον τρόπο να κάνουν τα μωρά να πειθαρχούν , λίγο πριν ακουστεί το κλικ, φωνάζοντας μπρρρρρρρρρρούκου!!!
Κυριακή μεσημέρι λοιπόν και ενώ έκανα μια βόλτα στην λίμνη που είναι απέναντι από το ξενοδοχείο , ξαφνικά ακούστηκε ένα διαπεραστικό , απότομο και ρηξικέλευθο(!) μπρρρρρρρούκου. Στο άκουσμα του σάστισα και απόρησα «Ποιος γαμιόλης προσπαθεί να τρομάξει τα περιστέρια?» σκέφτηκα. Πλησιάζοντας όμως προς το μέρος απ’ όπου ερχόταν ο ήχος διαπίστωσα ότι αυτή η πολεμική ιαχή δεν είχε να κάνει με τα περιστέρια , ούτε έβγαινε από το στόμα ενός σαμουράι πριν κάνει χαρακίρι… ήταν απλά ένας τρόπος να τρομάξει το μωρό και να μείνει για μερικά δευτερόλεπτα ακίνητο σαν παγοκολόνα, μέχρι να πάρει ο μπρρουκοφωτογράφος την κωλοφωτογραφία του.
Τους πλησίασα προσποιούμενος τον αδιάφορο τουρίστα που τραβάει βίντεο την πλατεία. Δεν ακούγεται καλά το μπρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρούκου αλλά πάρτε κι εσείς μια γεύση.
Εδώ ζήτησα από ένα ζευγάρι που μόλις είχε βαφτίσει το μωρό του να τους βγάλω μια φωτογραφία. Η γυναίκα δέχτηκε με χαρά μου έκανε και το σήμα της νίκης, ο άντρας μου το έπαιξε λίγο βαρύ πεπόνι κορεάτικο και το μωρό στην κοσμάρα του όπως βλέπετε και στην φωτογραφία.(Έπρεπε να αρχίσω τα μπρρρρρρούκου να δεις για πότε θα στέκονταν και οι τρεις τους σούζα(!))
Εδώ η λίμνη μπροστά απο το ξενοδοχείο.
Εδώ σας έχω βγάλει φωτογραφία και την πινακίδα που λέει τι είναι αυτό το κτίσμα, οπότε διαβάστε την (κάντε και σεις κάτι, όλα έτοιμα τα θέλετε!).
Εδώ έβγαλα φωτογραφία τον ποδηλατόδρομο και το πεζοδρόμιο, (υπάρχουν λαοί σε αυτόν τον πλανήτη που τους ποδηλατόδρομους και τα πεζοδρόμια τα βλέπουν σαν αξιοθέατα),η πόλη είναι καταπράσινη με μεγάλες πλατείες, λιμνούλες, υπαίθριους χώρους άθλησης , τεράστια πεζοδρόμια , ένα απίστευτο δίκτυο ποδηλατόδρομων που καλύπτει μέχρι και το τελευταίο στενάκι της πόλης και πάνω απ'όλα πεντακάθαρη.
Parking για ποδήλατα , υπάρχουν παντού.
Τέλος , φωτογραφίες απο το πολεμικό μουσείο , το οποίο ήταν κλειστό σήμερα οπότε φωτογράφισα ότι είχε απ'έξω.
Έχω τραβήξει αρκετές φωτογραφίες αλλά θα τις ανεβάσω εν καιρώ (ακόμη χρωστάω τις φωτογραφίες από την Σαμοθράκη, αν θυμάστε).Αυτές που ανέβασα σήμερα είναι από μια βόλτα που έκανα το μεσημέρι.
