Δημοφιλείς αναρτήσεις

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Life in a day.


Το "life in a day" είναι μια ταινία που απευθύνεται σε μελλοντικές γενιές , ουσιαστικά γυρίστηκε για να δείξει πως ήταν, να είναι κανείς ζωντανός στις 24 Ιουλίου 2010.Το βρήκα, το είδα, μου άρεσε και το βάζω κι εδώ. Είναι πολύ όμορφο ντοκιμαντέρ.
Έχει και υπότιτλους στα ελληνικά.

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Ελάτε να πηδήξουμε....

....από τον βράχο!Μα που πήγε το μυαλό σας!

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Χαμάμ


Ο Μήτσος και η Άννα είναι υπαρκτά πρόσωπα και δεν έχουν καμία σχέση με το θρυλικό ζευγάρι* της μπλοκόσφαιρας που όλοι γνωρίζουμε. Ο Μήτσος και η Άννα μένουν στην απέναντι πολυκατοικία στον τρίτο όροφο. Εχθές λοιπόν την ώρα που ξεκίνησε το κεντρικό δελτίο ειδήσεων στο Mega , ο Μήτσος έπαθε παράκρουση και άρχισε να φωνάζει στην Άννα. Όσο φώναζε ο Μήτσος , τόσο δυνάμωνα εγώ την φωνή του Στραβελάκη μέχρι που κάποια στιγμή ενώ είχα  τερματίσει  την ένταση του ήχου στην τηλεόραση , η φωνή του Μήτσου συνέχιζε να ακούγεται δυνατότερα. Έτσι λοιπόν έκλεισα την τηλεόραση και ξαπλωμένος στον καναπέ , έστησα αυτί ….

-Είσαι σοβαρή ρε  Άννα ? Είσαι σοβαρή? Με μήνυμα στο κινητό? Τρελάθηκα όταν το είδα, δεν ήξερα τι να κάνω!
(Μα τι σου έγραφε στο μήνυμα ρε Μήτσο? Γίνε πιο συγκεκριμένος γαμώ την πουτάνα μου, χάνω που χάνω τις ειδήσεις εξαιτίας σου να μην καταλαβαίνω κι όλας? Πώς την έχεις δει?)

-Ποιος τις έφτιαξε τις πόρτες ρε Άννα? Τις πόρτες ποιος τις έφτιαξε?
(Πλάκα μου κάνεις ρε Μήτσο? Πού κολλάνε οι πόρτες τώρα? Γάμησε τις πόρτες αγόρι μου και πες μου τι σου έγραφε στο μήνυμα!)

-Τα πλακάκια στην κουζίνα που είχαν ξεκολλήσει… Αυτά ποιος τα κόλλησε? Το ξέχασες κι αυτό? Ότι κάνει ο Μήτσος το ξεχνάμε?
(Μήτσο θα μου τα πρήξεις τα αρχίδια βραδιάτικο? Μια οι πόρτες , μια τα πλακάκια , άει στο διάολο προχώρα παρακάτω και πες μας τι σου έγραφε στο μήνυμα.)

-Έτρεχα όλη την εβδομάδα σα μαλάκας , με είχε φάει το άγχος να προλάβω , έχω το άγχος με την δουλειά , είχα κι αυτές τις μαλακίες , να κανονίσω τους μαστόρους , να αγοράσω τα υλικά…. Και συ τι έκανες ρε Άννα?
(Καλά, μαστόρους φώναξες  για τις πόρτες και τα πλακάκια μωρέ μαλάκα και εγώ τόση ώρα νόμιζα ότι τα έφτιαξες μόνος σου? Άχρηστο κορμί!)

-Όχι , πές μου εσύ τι έκανες? Τί έκανες εσύ ρε Άννα? Ένα χαμάμ μου έκανες και ξαφνικά βρέθηκες από πάνω?
(Ήθελες και χαμάμ τρομάρα να σου ρθει . Εδώ δεν ξέρεις να κολλήσεις ένα πλακάκι, το χαμάμ σε μάρανε! Ηλίθιε.)

-Με ένα χαμάμ? Με ένα χαμάμ ρε Άννα? Ότι κάνω εγώ ξεχνιέται? Τόσο απλά?
(Μπα που να σε χαμαμήσουνε 35 μαύροι,  τουλάχιστον η Άννα το χαμάμ στο έκανε μόνη της , δεν φώναξε τον μάστορα να στο κάνει!)

-Αλλά βέβαια ο Μήτσος είναι γκομενάκιας και εγωιστής, δεν ξεκολλάει το μυαλό σου…
(Όχι βέβαια , σιγά μην ξεκολλήσει! Θα στο χτυπάει μια ζωή κακομοίρη μου! Τι νόμιζες ότι είναι το μυαλό της Άννας , σαν τα πλακάκια της κουζίνας σας, που ξεκολλάνε για πλάκα?)

-Τα ξαναβρήκαμε, είπαμε να βάλουμε την ζωή μας σε μια τάξη, να ξεχάσουμε ότι έγινε και να κάνουμε μια καινούργια αρχή.  Με έφαγες με το σπίτι, να φτιάξουμε το σπίτι και να φτιάξουμε το σπίτι … ωραία το έφτιαξα το σπίτι και τώρα τι?
(Μα καλά αυτή η Άννα, κιχ δεν έχει κάνει τόση ώρα! Τι διάολο μουγκή είναι? Αχ καημένε Μήτσο, τι να τα πεις στο ντουβάρι , τι που τα λες στην Άννα , το ίδιο και το αυτό! Καργιόλες τι περιμένεις!)

-Αυτό ήταν? Έτσι θα τελειώσουμε? Με ένα μήνυμα στο κινητό? Είσαι σοβαρή ρε Άννα?
(Ε μα τι ήθελες και συ μωρέ μαλάκα να σου στείλει? Επιστολή πρωτοκολλημένη, με σφραγίδα από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας? Μα κολλάς και συ σε κάτι λεπτομέρειες. )

-Εγώ δεν ξέρω καμία γυναίκα στην ηλικία σου να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο, σαν δεκαπεντάχρονο. Να στέλνει μήνυμα στο κινητό , «τελειώσαμε, έλα να μαζέψεις τα πράγματά σου και να φύγεις»!
(Α την καργιόλα αυτό σου έγραψε? Μας έβγαλες την παναγία ρε Μήτσο μου μέχρι να μας το πεις!Εγώ θα της το γκρέμιζα το μπουρδέλο με κασμά και θα έφευγα σαν κύριος.)

Αυτό έκανε κι ο Μήτσος , τα μάζεψε κι έφυγε , ίσα ίσα που πρόλαβα το δελτίο του Σκάϊ που ξεκινάει στις εννιά…..
 
*Παρόλο που απ'όσο ξέρω και αυτός ο Μήτσος δεν τραβάει λίγα.

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Μποτσουάνα


Λοιπόν αυτό το τραγούδι μου κόλλησε από το πρωί και το τραγουδάω όλη την ημέρα...

Στο θέμα μας τώρα, μια χαρμόσυνη είδηση από την Μποτσουάνα!

"Τα ήθη και τα έθιμα της Μποτσουάνα δεν «άντεξαν» στην κρίση του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας, το οποίο αναγνώρισε στις γυναίκες της χώρας το δικαίωμα να κληρονομούν το πατρικό τους σπίτι. Είχε προηγηθεί ο 5ετής δικαστικός αγώνας μιας γυναίκας κατά του... ανιψιού της, ο οποίος θεωρούσε ότι είναι ο νόμιμος κληρονόμος του ακινήτου της. Στην απόφασή του το δικαστήριο είχε αναφέρει ότι στο όνομα της ισότητας και της δικαιοσύνης, οι γυναίκες πρέπει να έχουν το δικαίωμα στην κληρονομιά.«Είναι μια μεγάλη μέρα για εμάς» είπε η γυναίκα που έδινε τη δικαστική μάχη κατά του ανιψιού της."

Να είμαι ειλικρινής το καταφχαριστήθηκα που τελικά η αξιολάτρευτη αυτή κυριούλα κατάφερε να πάρει το σπίτι από το αρχίδι τον ανιψιό της..... η απογοήτευση ήρθε όταν άρχισα να κοιτώ τα σπίτια στη Μποτσουάνα στο google.

 

Ε μετά από αυτό είναι να μην σκεφτείς ότι οι γυναίκες είναι ηλίθια πλάσματα? Εντάξει όχι όλες, καταρχήν εξαιρούνται οι αναγνώστριες του μπλογκ (έτσι για ξεκάρφωμα για να μην μου την πέσετε όλες μαζί). Μα 5 χρόνια δικαστικός αγώνας για να πάρεις την καλύβα του μπάρμπα Θωμά? Για ένα σπίτι που έτσι και φυσήξει βοριάς θα σκορπίσει στους πέντε δρόμους? Τώρα θα μου πεις εκεί πέρα δεν υπάρχουν και δρόμοι ….Που έτσι και ανάψεις τσιγάρο θα μπουρλοτιάσεις πριν προλάβεις να τραβήξεις την πρώτη τζούρα? Τι να πω! Και πάλι συγχαρητήρια….


 Wise men will tell me/to leave was right/wise men do cry alone/all through the night. Μια προσθήκη χάριν της Αθηνάς.
 

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Μνημόσυνο......

 
........στο καλοκαίρι που πέρασε.


Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Για σένα τράβαγα πιστόλι....

από φόβο μ' είχαν όλοι,
και δεν άντεχε στο πλάι μου ψυχή
φανταζόμουνα εσένα
σε νοήματα χαμένα
και ήταν μόνο μια καινούρια σου εκδοχή.