Δημοφιλείς αναρτήσεις

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Μπουρδέλο - Παπούτσια

Σήμερα το πρωί έπρεπε να βρώ κάτι που είχα χάσει εδώ και δύο χρόνια, έτσι έκανα το σπίτι μπουρδέλο και τελικά το βρήκα. Μαζί με αυτό που έψαχνα όμως βρήκα και πράγματα που είχα καταχωνιάσει στις ντουλάπες και τα οποία δεν χρησιμοποιώ.Μερικά από αυτά τα αναρτώ εδώ σε περίπτωση που ξέρετε κάποιον που να τα χρειάζεται στείλτε μου ένα μνμ στο antinetrino1980@yahoo.com και θα κανονίσουμε να τα στείλω όπου μου πείτε. Είναι κρίμα να τα πετάξω αφού είναι σχεδόν καινούργια .

1ον Ένα ζευγάρι παπούτσια Fila , τα είχα πάρει στην Κορέα, είχα πάει με έναν συνάδελφο σε ένα πολυκατάστημα να αγοράσει παπούτσια και καθώς κοιτούσαμε γι αυτόν άρχισα να κοιτάω και για μένα , όμως για εμένα παπούτσια στην Κορέα δεν υπήρχαν αφού οι κορεάτες έχουν μικρά πόδια και το 45 νούμερο δεν το δουλέυουν. Αυτό μου την έδωσε στα νεύρα και άρχισα να ψάχνω με περισσότερη μανία να βρώ ένα ζευγάρι 45 νούμερο για μένα, τελικά βρήκα αυτό που ακολουθεί και χωρίς δεύτερη σκέψη το αγόρασα. Όταν γύρισα σπίτι κατάλαβα ότι είχα κάνει μαλακία γιατί εγώ είχα πάρει μαζί μου τέσσερα ζευγάρια παπούτσια απο την Ελλάδα, δεν είχα πάει ξυπόλυτος στην Κορέα, οπότε αυτά δεν τα χρειαζόμουνα και επιπλέον δεν μου άρεσαν και καθόλου, οπότε  δεν τα φόρεσα ποτέ .
 
2ον Τα παπούτσια που φόρεσα στον γάμο του αδερφού μου,  αυτά μια φορά τα φορέσα και ποτέ ξανά.


 
3ον Τα μποτάκια που ακολουθούν τα έχω φορέσει έναν ολόκληρο χειμώνα αλλά είναι σε πολύ καλή κατάσταση και λυπάμαι να τα πετάξω.
 
 
 
Λοιπόν, νούμερο 45 , όποιος γνωρίζει κάποιον που φοράει 45 και του χρειάζονται, ας με ενημερώσει.

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

Bring them back...

Προσπαθούσα να κάνω μια ανάρτηση για την Αφροδίτη της Μήλου και τελικά κατέληξα εδώ και εδώ..... νομίζω είναι σημαντικότερο, ας το προωθήσουμε λοιπόν.

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

盲山


Αν κανείς έχει δει την ταινία «Τυφλό Βουνό-盲山» θα θυμάται σίγουρα ότι η  πιο σοκαριστική  και σκληρή σκηνή της ταινίας,  είναι ακριβώς πριν τους τίτλους τέλους , όπου η πρωταγωνίστρια στην προσπάθεια της να σταματήσει τον άντρα της, ο οποίος έχει ρίξει στο χώμα τον πατέρα της και τον χτυπάει , του καρφώνει στο κεφάλι το μπαλτά που κρατάει στα χέρια της…. αφήνοντας μια πολύ πικρή γεύση στον θεατή, ο οποίος προσδοκούσε  μέχρι και το τέλος της ταινίας ότι το δράμα της πρωταγωνίστριας θα έχει αίσια κατάληξη.(Μα τι κουσούρι είναι αυτό που έχω, να μην μπορώ να βάλω τελεία στις προτάσεις μου? Αν κόψω την πρόταση νωρίτερα δεν βγάζει νόημα , αν πάλι δεν την κόψω βγαίνει ένα μακρινάρι  13 χιλιόμετρα, όπως η πρώτη παράγραφος που μόλις διαβάσατε!)

Αυτή την ταινία μου θύμισε η είδηση* του αποκεφαλισμού του Νουρετίν, από την νεαρή Νεβίν. Η Νεβίν, νεαρή τουρκάλα από το χωριό Γιαλβάτς, μητέρα δύο παιδιών , πριν  αποκεφαλίσει τον Νουρεντίν τον είχε πυροβολήσει στα γεννητικά του όργανα . Ο Νουρεντίν εκμεταλλευόμενος την απουσία του συζύγου της Νεβίν , ο οποίος είχε μετακομίσει στην  Αττάλεια  λόγω της εργασίας του, βίαζε κατ’ εξακολούθηση την Νεβίν υπό την απειλεί όπλου. Η Νεβίν άφησε το κομμένο κεφάλι στην πλατεία του χωριού λέγοντας στους συγχωριανούς της πως «Αυτό είναι το κεφάλι του ανθρώπου που έπαιξε με την τιμή μου» και παρέμεινε δίπλα του μέχρι την σύλληψη της από τους αστυνομικούς…..

Ο Li Yang  είναι κινέζος σκηνοθέτης- συγγραφέας. Η ταινία του «Blind Mountain», αποτελεί την δεύτερη ταινία στην τριλογία του, η οποία ξεκίνησε με την ταινία «Blind Shaft» και τον περιμένουμε από στιγμή σε στιγμή να βγάλει και την τελευταία «Blind River».
Ορίστε, σας την βρήκα στο youtube, μπορείτε να δείτε την τελευταία σκηνή αν θέλετε.
*Γενικά τον τελευταίο καιρό κάτι πάει πολύ στραβά, όλο περίεργες ειδήσεις ακούμε. Ακούσατε φαντάζομαι ότι τελικά τον παππά στην Ηλεία τον σκότωσε η παπαδιά, με τον εραστή της (με 5 σφαίρες στην πλάτη)…. Αυτό που έγινε στην Γαλλία ? Που γάζωσαν με αυτόματο μια πενταμελή οικογένεια μες το αυτοκίνητο τους και οι αστυνομικοί βρήκαν με καθυστέρηση οκτώ ωρών το τετράχρονο κοριτσάκι ζωντανό και άθικτο να παριστάνει το νεκρό κάτω από τα πόδια της γιαγιάς της? Ώρες ώρες πιστεύω ότι είναι καλύτερα να ακούς τον Σαμαρά να ανακοινώνει νέες σφοδρές περικοπές στις συντάξεις, παρά να ακούς τέτοιες ειδήσεις…
(Upd : Το άκουσα μόλις τώρα στο ραδιόφωνο, ο εραστής της παπαδιάς που σκότωσε τον παππά, έπαιρνε επίδομα αναπηρίας!!! Επίδομα αναπηρίας για το ένα του χέρι,  που το είχε χτυπήσει σε τροχαίο και έπειτα δεν μπορούσε να το χρησιμοποιήσει!!!!! Με αυτό το χέρι κρατούσε το όπλο και πυροβόλησε τον παππά..... Τι να πει κανείς!!)

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Αρχαίο Θέατρο

Φεύγοντας λοιπόν από τις κατακόμβες , αντί να πάτε προς την Τρυπητή , στρίβετε σε ένα χωματόδρομο και αρχίζετε να κατηφορίζετε πάλι, προς το Αρχαίο Θέατρο αυτή την φορά. Καθώς κατηφορίζετε ,σκέφτεστε πως θα πρέπει να ξανανέβετε αργότερα τον ίδιο χωματόδρομο , (γιατί άλλες επιλογές δεν έχετε , εκτός αν αποφασίσετε να πέσετε στον γκρεμό) και σας πιάνουν πάλι τα διαόλια σας με τους αρχαίους , οι οποίοι όπου γκρεμός και ρέμα χτίζανε κι από κάτι. Μα τι διάολο δεν τους έδινε άδεια η πολεοδομία και τα έχτιζαν όλα αυθαίρετα, στα κατσάβραχα ?

 
Σε μικρή απόσταση από την στροφή συναντάτε το πρώτο αξιοθέατο , είναι η ταμπέλα που βλέπετε, στην άκρη του δρόμου. Οι περισσότεροι τουρίστες στέκονται για λίγο , θαυμάζουν την ταμπέλα , την κυκλαδίτική τεχνοτροπία με την οποία είναι κατασκευασμένη καθώς και τα κυκλαδίτικα χρώματα με τα οποία η ταμπέλα είναι χρωματισμένη. Εγώ πάλι λόγω του τελείως αντισυμβατικού τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζω τις κυκλαδίτικες ταμπέλες, άρχισα να ψάχνομαι. Μα όταν λέει ότι βρέθηκε εδώ, τι εννοεί? Εδώ που φύτεψαν την ταμπέλα? Εδώ στην άκρη του δρόμου? Πού εδώ? Ψάχνοντας λοιπόν γύρω από την ταμπέλα βρήκα αυτό το μονοπάτι που βλέπετε στην φωτογραφία που ακολουθεί.
Κατέβηκα προσεκτικά το μονοπάτι ,περνώντας σαν το χέλι κάτω από κάτι ξερά κλαδιά και πηδώντας τελικά ένα υψωματάκι  στο τέλος του μονοπατιού βρέθηκα μπροστά σε μια δεύτερη ταμπέλα…. (Εδώ συγχωρέστε με αλλά πρέπει να σας επιστήσω την προσοχή : Σε περίπτωση που βρεθείτε στο νησί και πάτε να κατέβετε το μονοπάτι που βλέπετε , φροντίστε να έχετε μαζί σας ορειβατικά παπούτσια , ένα αρκετά ανθεκτικό συρματόσχοινο και ένα μικρό γερανό παρκαρισμένο δίπλα στην ταμπέλα.

Με λίγα λόγια , με σαγιονάρα μην το επιχειρήσετε γιατί είμαι σίγουρος ότι θα κουτρουβαλιαστείτε και θα βρεθείτε θαμμένοι six feet under. Όπου ήταν δηλαδή και το άγαλμα πριν το βρουν και μην περιμένετε μετά να σας βρουν και να σας εκθέσουν στον Λούβρο, εκεί θα μείνετε και θα σαπίσετε και θα περνάν από πάνω σας οι τουρίστες και θα φτύνουν γιατί θα νομίζουν ότι έχει ψοφήσει κάποιος αρουραίος…). Η δεύτερη πινακίδα έδειχνε με μεγαλύτερη ακρίβεια το σημείο που βρέθηκε το άγαλμα.


Συνεχίζοντας στον ίδιο δρόμο βλέπετε επιτέλους από ψηλά το θέατρο και αντιλαμβάνεστε ότι το μαρτύριο σας, φτάνει στο τέλος του.Έπειτα, λίγο πριν φτάσετε στην είσοδο του θεάτρου, συναντάτε αυτό που εγώ ονόμασα «πολιτισμός, παρκαρισμένος στην άκρη του χωματόδρομου» και είναι η επόμενη φωτογραφία.

 
 

Και την ώρα που είσαι έτοιμος να μπεις στο θέατρο, διαπιστώνεις ότι κάποιος ασυνείδητος έχει καρφώσει μια πινακίδα γραμμένη στα εγγλέζικα - (που δεν τα καταλαβαίνω) - στην μέση του δρόμου , εμποδίζοντας την κυκλοφορία. Ως ευσυνείδητος πολίτης  ξήλωσα αμέσως την ταμπέλα και την πέταξα στον γκρεμό, για να μην είναι μες την μέση και εμποδίζει τους τουρίστες .Μπήκα λοιπόν και τράβηξα τις φωτογραφίες που ακολουθούν….(εκτός της τελευταίας)
 
Το Αρχαίο Θέατρο της Μήλου βρίσκεται στο χωριό Τρυπητή λίγα μέτρα μακριά από τις Κατακόμβες. Η κατασκευή του Αρχαίου Θεάτρου της Μήλου πιθανόν να ανάγεται στην ελληνιστική εποχή, σήμερα όμως είναι ορατή η ρωμαϊκή επίδραση στο μνημείο. Από το Θέατρο αυτό σήμερα σώζεται το κοίλο με 7 μαρμάρινες κερκίδες, η ορχήστρα, το δάπεδο της σκηνής και πολλά αρχιτεκτονικά περίτεχνα μέρη.Στον χώρο τους θεάτρου γίνονται εργασίες αναστήλωσης και στερέωσης και έτσι δεν μπόρεσα να τραβήξω φωτογραφίες μέσα από τις κερκίδες , γι' αυτό σας βάζω και την τελευταία φωτογραφία που βρήκα εδώ.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

Κατακόμβες

Οι Κατακόμβες είναι το μεγάλο κοινοτικό νεκροταφείο των πρώτων χριστιανικών χρόνων στην Μήλο. Η αρχική τους μορφή ήταν τρεις μεγάλες ανεξάρτητες υπόγειες στοές  (Α,Β,Γ) λαξευμένες στο πορώδες ηφαιστιογενές πέτρωμα, που κάθε μια συνδεόταν με άλλες μικρότερες.Oι κατακόμβες ανακαλύφθηκαν από αρχαιοκάπηλους και έγιναν γνωστές μετά τη σύλησή τους, το 1840. Χρονολογούνται από τα τέλη του 1ου αιώναενώ μαζί με τις Κατακόμβες της Ρώμης αποτελούν τα σπουδαιότερα παλαιοχριστιανικά νεκροταφεία και τόπους λατρείας της εποχής των διωγμών των χριστιανών.  Σήμερα αποτελούν σύμπλεγμα καθώς οι τρεις κεντρικές στοές συγκοινωνούν μεταξύ τους με νεώτερες διανοίξεις που κατασκευάστηκαν τον 20ό αιώνα.
Το σύμπλεγμα συμπληρώνει ένας ορθογώνιος νεκρικός θάλαμος στην μορφή των cubicula των Κατακομβών της Ρώμης. Η κάθε στοά έχει διαφορετικό πλάτος που ποικίλλει  από 1 μέχρι 5 μέτρα, και διαφορετικό ύψος, από 1,6 μέχρι 2,5 μέτρα. Στα τοιχώματα των στοών είναι λαξευμένες καμάρες , τα “acrosolia”, μέσα στις οποίες έχουν διαμορφωθεί τα μνήματα ενώ ένας μεγάλος αριθμός τάφων , υπάρχει και στο δάπεδο όλων των στοών. Μερικές από τις καμάρες είχαν χρωματική διακόσμηση με τη στεφάνη των καμάρων να φέρει ταινία συνήθως κόκκινου χρώματος και την επιφάνεια του τυμπάνου να είναι χρωματισμένη με βαθύ μπλε χρώμα. Ελάχιστα ίχνη σώζονται σήμερα από το χρωματικό αυτό διάκοσμο, όπως και λίγα αποσπάσματα επιγραφών. Οι λίγες αυτές επιγραφές είναι σημαντικές για τις πληροφορίες που μας παρέχουν σχετικά με ονόματα χριστιανών , αξιώματα του αρχαίου κλήρου και την πίστη των πρώτων χριστιανών στους αγγέλους προστάτες των τάφων.
Οι Κατακόμβες εκτός από κοιμητήριο ήταν και τόπος λατρείας όπως αποδεικνύεται από το κομμάτι του πετρώματος που έχει αφεθεί στη θέση του στο μέσο περίπου της στοάς Β για να χρησιμεύσει ως αγία τράπεζα . Από τις βάσεις που βρέθηκαν στα τέσσερα  άκρα  κατά την έρευνα του 1928, υποθέτουμε ότι πάνω από την τράπεζα , υπήρχε αρχικά «κιβώριο». Το σχήμα που θυμίζει σαρκοφάγο , οδήγησε και στην υπόθεση ότι επρόκειτο για τον τάφο κάποιου επίσημου ή ενός από τους πρώτους επισκόπους της χριστιανικής Μήλου.
H δραστηριότητα των πρώτων χριστιανών στις κατακόμβες σταματά λίγο μετά τη θεσμοθέτηση της ανεξιθρησκίας ή μέχρι να καταστραφεί και να εγκαταλειφθεί η αρχαία πόλη του Kλήματος από σεισμούς τον 5ο ή 6ο αιώνα μ.X.
Σκάλες, σκάλες, σκάλες, σκάλες, σκάλες.........
 

Η κεντρική είσοδος , στο βάθος φαίνεται το κομμάτι του πετρώματος που έχει αφεθεί στη θέση του στο μέσο περίπου της στοάς Β για να χρησιμεύσει ως αγία τράπεζα.
 

Οικογενειακός διπλός τάφος.
 

Διώροφος τάφος , ο μοναδικός στις κατακόμβες.

Παιδικός!
 
 
 
 
 
1874 : απο τότε κάποιοι ιερόσυλοι άρχισαν να βεβηλώνουν τις κατακόμβες!
 
 

Είσοδος στην δεύτερη στοά.
 
 
 

Ιεροσυλίες από κάποια βόδια που έμπαιναν στις κατακόμβες και έγραφαν αηδίες στους τάφους.

Πολλά σκαλιά είχαν οι γαμημένοι αρχαίοι ημών πρόγονοι! Εμ γι αυτό ήταν όλοι συλφίδες . Έχετε δει κανένα Κούρο με κοιλιά ή καμιά Κόρη με κυτταρίτιδα? Έχετε δεί σε κανένα αρχαιοελληνικό άγαλμα να ξεχειλίζει το μάρμαρο? Πουθενά…. Στις σκάλες οφειλόταν αυτό, είμαι βέβαιος.

ΥΣ: Ξέχασα να πω ότι το κείμενο είναι αντιγραφή από το φυλλάδιο (Έκδοση : Ιερά Μητρόπολης Σύρου, Χορηγός : Δήμος Μήλου)  που μοίραζαν στους επισκέπτες οι φύλακες των Κατακομβών , ενώ πρόσθεσα και κάποια πράγματα εγώ , από πληροφορίες που μας έδωσε η φύλακας που μας συνόδευε κατά την περιήγησή μας στο μνημείο….