Δημοφιλείς αναρτήσεις

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Κονιορτοποίηση μιας κυματοειδούς τηγανιτής πατάτας .

-Καλά ρε μαλάκα …. μου φαίνεται τραγικό, τι σκατά έκανες, πως σκατά τα κατάφερες?
-Ξέρω και γω …. τα κατάφερα!
-Και τώρα? Ο γάμος?
-Τώρα σκατά……
Το ζευγάρι που καθόταν στο διπλανό τραπέζι, μας κοιτούσε σιωπηλό. Η παρουσία τους μου προκαλούσε αμηχανία, ανέκαθεν με προβλημάτιζαν αυτά τα ζευγάρια που βγαίνουν για καφέ και κάθονται αμίλητα να χαζεύουν τον χώρο. Λένε είναι σημαντικό να μπορεί κανείς να μοιράζεται τις σιωπές του με τον άνθρωπό του, αλλά στην περίπτωση αυτή είχα την αίσθηση ότι το ζευγάρι στο διπλανό τραπέζι ,μοιραζόταν μαζί μας, το διάλογο που είχα εγώ με τον Αντρέα.
-Να στο δώσω με ένα παράδειγμα?
Εγώ ανασκουμπώνομαι και περιμένω να ακούσω. Παίρνει ένα πατατάκι από αυτά που συνόδευαν τις μπύρες μας και ενώ το ακουμπά πάνω στο τραπέζι μου εξηγεί:
-Υπέθεσε ότι το πατατάκι αυτό , είναι ότι έχεις χτίσει τα τελευταία πέντε χρόνια, ένα ωραίο πρωινό και ενώ βρίσκεσαι κάτω από πολύ πίεση, αρχίζεις να ξεσπάς πάνω του, το βάζεις λοιπόν κάτω και ανεβαίνεις πάνω του,- «αρχίζει να πιέζει το πατατάκι με το δάχτυλό του πάνω στο τραπέζι και αυτό σπάει σε τρία μέρη»-, αφού το σπάσεις σε μερικά κομμάτια συνεχίζεις να χοροπηδάς με δύναμη πάνω του μέχρι να το κάνεις χίλια κομμάτια - «πατάει το πατατάκι με το δάχτυλό του τόσες φορές που γίνεται στην κυριολεξία χίλια κομμάτια»- έπειτα για να το αποτελειώσεις , παίρνεις ένα βαρύ αντικείμενο και αρχίζεις να το κοπανάς μέχρι να το κάνεις σκόνη,- «παίρνει το τασάκι και αρχίζει να χτυπά τα μικρά κομμάτια, ώσπου τα έκανε σκόνη»-,τέλος μαζεύεις με το δάχτυλό σου αυτά τα απειροελάχιστα μόρια πατάτας στην άκρη του τραπεζιού και σπρώχνοντας τα πετάς στο πάτωμα, έπειτα πατώντας τα με το παπούτσι σου τα σκορπίζεις, για να μην φανεί ότι λέρωσες! Αυτό ήταν, τελείωσες…
Κοιτάζω τον Αντρέα με κατανόηση χωρίς να ξέρω τι να πω. Κοιτάζω το ζευγάρι στο απέναντι τραπέζι, η γυναίκα μας κοιτά καχύποπτα και μοιάζει να θέλει να μου μεταδώσει ένα ενοχικό συναίσθημα, ο άντρας κοιτάει το πάτωμα σκεφτικός. Το πατατάκι το λένε Εύα.

14 σχόλια:

  1. Αυτό το πατατάκι,πριν το λιώσεις, θα σταθεί δίπλα σου,θα σε στηρίξει ακόμα και με τη σιωπή της και συ για ανταπόδοση θασαι πάντα με το σταχτοδοχείο στο χέρι,έτοιμος να το λιώσεις;Δεν κάνει...

    ΥΓ.Πειράζει που με την πρώτη επίσκεψη εντάχθηκα στους...διαφωνούντες; :)))))

    Καλημέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Vad γεια χαρά. Όχι φυσικά, δεν πειράζει καθόλου, εξάλλου όπως έχω ξαναπεί, σε αυτή την σελίδα η λογοκρισία και επιτρέπεται και προωθείται...απλά έχε υπόψη σου ότι την επόμενη φορά που θα διαφωνήσεις μαζί μου το σχόλιο σου θα διαγραφεί. Αστειεύομαι μη δίνεις σημασία, να' σαι καλά, θα τα λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με την ευκαιρία , ήθελα να ζητήσω συγνώμη από όλους αυτούς που είχαν αφήσει κάποιο σχόλιο στο blog μου. Ο λόγος που τα σχόλια σας και κάποιες αναρτήσεις λείπουν ,είναι που στην προσπάθεια μου να αναδιαμορφώσω το blog , τελικά το κατέστρεψα. Μόνο τρεις από τις αναρτήσεις είχα αποθηκευμένες και τις ξανανέβασα , κάποια στιγμή θα ξαναγράψω την «Αξιοπρέπεια του κύριου Κάκτου».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αριστούχος και συ ,σαν και μένα!Εχω κάνει και γω,και συνεχίζω να κάνω,θαύματα και θαύματα,τώρα παρηγοριέμαι ότι δεν είμαι μόνος:)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Α έχει και παρελθόν το blog αυτό; Θα έχουν ενδιαφέρον τα posts που θα αναβιώσουν γιατί τα έως τώρα μου έχουν αφήσει θετικότατη εντύπωση. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μάλλον πρέπει να αλλάξει τις συνήθειές του.Μιλάμε για τις διατροφικές!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ellinaki
    Μη φανταστείς τιποτα το ιδιαίτερο, 7 αναρτήσεις ήταν όλες κι όλες και έμειναν 3.

    Utopia
    Εννοείται τηγανητά και αμυλούχα τα έκοψε μαχαίρι.Τελικά όμως θα έχει αίσιο τέλος η ιστορία απ'ότι μαθαίνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. καλά Μαστερ πάνω στην πατατα πρώτη φορά βλέπω!!!!!!
    καλησπέρα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Νανά γεια χαρά!Και που'σαι ακόμη,με το master στα πατατάκια τελειώσαμε , τώρα θα κάνουμε το διδακτορικό στα δρακουλίνια!!Γεια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ήρθα να πω κι εγώ την καλησπέρα μου.
    Είναι μεγάλη υπόθεση να μπορείς να κατανοήσεις το τί κάνεις σε μια πατάτα.
    Άσχετα αν μερικές από αυτές το αξίζουν.
    Γειά σου γείτονααααααααααα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γεια σου γειτόνισσα, καλώς ήρθες!!!Πράγματι μερικά πατατάκια το αξίζουν, ειδικά τα ληγμένα! Γεια χαρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλησπέρα φίλατε,
    αχ αυτά τα πατατάκια.... μερικές φορές όσα κομματάκια κι αν γίνουν και όσο και αν τα κοπανάς, κάποια από αυτά έχουν ένα μοναδικό τρόπο να επανασυγκολούνται και επιστρέφουν όχι απλά δριμύτερα αλλά και πολύ κακιασμένα.! Αν βρείτε τρόπο εξόντωσης και για αυτά τα επίμονα πατατάκια με τον φίλο σας... παρακαλώ να με ενημερώσετε! Δεν ξέρετε πόσο θα το εκτιμήσω! Τα φιλιά μου... πολύ ωραίο ποστ! ΕΥΓΕ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γεια σου "ποδηλάτρης". Πριν καταστρέψω το μπλογκ είχα δώσει κάποιες επιπλέον πληροφορίες για την ιστορία. Το συγκεκριμένο πατατάκι έπαθε κάτι που στην πραγματικότητα δεν του άξιζε. Ο δε δήμιος της πατάτας αναζητά τώρα έναν φαντασμαγορικό τρόπο για να επανορθώσει την μαλακία που έκανε...Τέλος πάντων, απ' ότι φαίνεται το τέλος θα είναι μάλλον αίσιο αφού τα πατατάκια φαίνεται ότι συγχωρούν εύκολα τις μαλακίες!!! Άντε έρχομαι στο μπλογκ σου να σε διαβάσω. Τα λέμε γεια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. οου η αληθεια ηταν πως περιμενα το πατατακι να τον λεγαν ''ζωη μου''



    με ενοχλουν αυτα τα ζευγαρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή