Η σακούλα από τα Jumbo κι ένας εφιάλτης.

Ξενοικιάστηκε το διπλανό διαμέρισμα. Τώρα είμαι μόνος μου στον όροφο. Όταν επέστρεψα έριξα μια ματιά στο διπλανό μπαλκόνι και έλειπαν όλα. Έλειπε το τραπεζάκι με τις τρεις πλαστικές καρέκλες, έλειπε η πλαστική ντουλάπα, η απλώστρα , ο κουβάς με την σφουγγαρίστρα, τα πολύχρωμα σανδάλια της γειτόνισσας , οι βρώμικες αρβύλες του γείτονα που τις άφηνε πάντα στο μπαλκόνι γιατί θα πέθαιναν από ασφυξία αν τις κρατούσε μέσα στο σπίτι….. Στεναχωρήθηκα. Όχι για τις αρβύλες του γείτονα βέβαια, αντιθέτως η εξαφάνιση των αρβυλών  ήταν το μόνο που μου έδωσε χαρά, αφού για να καταλάβετε είχα φτάσει στο σημείο να σκέφτομαι να πάω να του αγοράσω ένα ζευγάρι παπούτσια για να πετάξει τις αρβύλες. Μύριζαν σαν ψόφια, σάπια, γάτα  που δε έλεγε να λιώσει… πάλι καλά δηλαδή που τις πήρε μαζί του και δεν τις άφησε στο μπαλκόνι του, γιατί τις είχα ικανές να ζωντανέψουνε κανένα βράδυ και να αρχίσουν να μου νιαουρίζουν ζητώντας μου κονσέρβες Whiskas με μους βοδινού και κομματάκια σολομού βουτηγμένα σε σάλτσα* ….

Στεναχωρήθηκα που έφυγαν έτσι ξαφνικά , τους είχα συνηθίσει τόσο καιρό δίπλα μου , περάσαμε τόσες δυσκολίες μαζί, -το πρώτο μνημόνιο κι έπειτα το κάψιμο της Αθήνας , το μεσοπρόθεσμο και ξανά το κάψιμο της Αθήνας , το δεύτερο μνημόνιο και ξανά μανά το κάψιμο της Αθήνας, την εκλογή της χρυσής αυγής στις 6 Μαΐου τότε δεν είχε μείνει τίποτα να κάψουμε στην Αθήνα - και τόσες χαρές – δυστυχώς δεν μπορώ να θυμηθώ καμία,- και όσο να πεις είχαμε δεθεί κατά κάποιο τρόπο. Παρόλα αυτά ήταν πολύ ενοχλητικοί τύποι και οι δύο τους. Καταρχήν η γειτόνισσα είχε μια μανία να μαγειρεύει νυχθημερόν. Δεν υπήρχε περίπτωση να επιστρέψω στο σπίτι οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και να μην μυρίζει ο διάδρομος της πολυκατοικίας ψητό στο φούρνο, ψητό κατσαρόλας , ψητό στα κάρβουνα , ψητό στη γάστρα…  Αφού το πρώτο διάστημα που είχα μετακομίσει στην πολυκατοικία νόμιζα ότι δίπλα μου λειτουργεί παράνομο μεζεδοπωλείο, είχα αρχίσει να φοβάμαι, ότι αν συνέχιζαν έτσι, αυτοί στο τέλος θα έτρωγαν κι εμένα! Ο δε γείτονας, άλλος ανώμαλος αυτός, κυκλοφορούσε μονίμως με το σώβρακο. Με το σώβρακο πότιζε τις γλάστρες στο μπαλκόνι, με το σώβρακο άνοιγε την πόρτα όταν του χτυπούσαν, με το σώβρακο κατέβαινε στην είσοδο της πολυκατοικίας να πάρει τα γράμματα που του άφηνε ο ταχυδρόμος. Έκανε τα πάντα με το σώβρακο, αφού κάθε φορά που τον έβλεπα με το σώβρακο ήθελα έτσι πολύ ευγενικά να  του πω, «- Βρε γαμημένε, άξεστε, βλάχο, ξεβράκωτε, φόρα ένα γαμημένο σορτσάκι γαμώ το καντήλι σου , μια βερμούδα χαβανέζικη , ένα παντελόνι καμπάνα, μια πλισέ φούστα της γυναίκας σου στην τελική, ότι σου περισσεύει τέλος πάντων, γιατί έτσι και σε ξαναπετύχω στον διάδρομο της πολυκατοικίας να κυκλοφορείς με το σώβρακο θα φας σφαλιάρα και θα σκορπίσεις σαν τον υδράργυρο….», φυσικά τίποτα από αυτά δεν του είπα καθότι είμαι πολύ ευγενικός άνθρωπος από την φύση μου. Μια μέρα καθώς έφευγα από το σπίτι , άνοιξε η πόρτα του ασανσέρ και τον είδα να βγαίνει φορώντας και πάλι μόνο το σώβρακο και κρατώντας σακούλες με ψώνια από το σούπερ μάρκετ, σοκαρίστηκα, πίστεψα ότι είχε πάει ξεβράκωτος στον Σκλαβενίτη, μετά βέβαια διαπίστωσα ότι απλά βοηθούσε την γυναίκα του να ανεβάσει τις τρεις χιλιάδες σακούλες ψώνια που είχε κάνει εκείνη στον Σκλαβενίτη.

Την γυναίκα του πάλι, δεν την είχα δει ποτέ με το κιλοτάκι της στο μπαλκόνι  και ήταν ένας από τους λόγους που τους θεωρούσα αταίριαστο ζευγάρι. Γιατί όπως και να το κάνουμε δεν είναι δυνατόν να κυκλοφορεί η κολώνα του σπιτιού σου με το σώβρακο κι εσύ με την κελεμπία. Βάλε επιτέλους ένα σιθρού και βγές λιγάκι στο μπαλκόνι, δεν πρόκειται να σε παρεξηγήσουν οι γείτονες !...........συνεχίζεται.

(Αυτά για σήμερα, βαριέμαι να συνεχίσω , στην επόμενη ανάρτηση θα σας αποκαλύψω πως εμπλέκονται οι γείτονες σε έναν πραγματικό εφιάλτη , πως κατάφερα να αποτρέψω ληστεία σε βάρος μου και που κολλάει η σακούλα από τα Jumbo……)

(Εννοείται πως η επόμενη ανάρτηση θα αργήσει ….πολύ. Για την ακρίβεια πάρα πολύ. Τόσο πολύ που σκέφτομαι ότι θα ήταν καλύτερα να μην μπείτε στον κόπο να διαβάσετε την ανάρτηση.)

*Έχουν γίνει πολύ gourmet τώρα τελευταία οι γάτες, σε λίγο θα αρχίσουν να ζητάνε κι ένα ποτήρι λευκό κρασί με το βραδινό τους….