HOT isn't it?

Λόγω του ιού της μπλογκοαδράνειας από τον οποίο προσβλήθηκα το τελευταίο καιρό και αφού κατέβαλα υπεράνθρωπες προσπάθειες στύβοντας καθημερινά τον εγκέφαλο μου στις τρεις χιλιάδες οκτακόσιες εξήντα μια στροφές (με πρόπλυση, λευκαντικό και ταμπλέτα για τα άλατα ) προκειμένου να στάξει καμιά ιδέα για πόστ , αποφάσισα να ζητήσω ΒΟΗΘΕΙΑ για να συντάξω την ανάρτηση που διαβάζετε αυτή την στιγμή (ελπίζω να την διαβάζετε δεν πιστεύω να πήγατε κατευθείαν στις φωτό! Γιατί εγώ αυτό κάνω όταν βαριέμαι να διαβάσω τις αναρτήσεις σας, ρίχνω μια ματιά στις φωτογραφίες και μετά αφήνω ένα σχόλιο του τύπου: «υπέροχες φωτογραφίες! Αλήθεια, αυτό το πουλάκι που βλέπω να πετάει στο βάθος στρουθοκάμηλος είναι?» και καλά , για να φανώ παρατηρητικός )!
Έτσι λοιπόν αναγκάστηκα να ρίξω τα μούτρα μου και να επικοινωνήσω με έναν τέως μπλόγκερ και καλό φίλο, τον petheo, ο οποίος ζει , εργάζεται και κατοικοεδρεύει αυτό το διάστημα στο Dubai και του ζήτησα να μου φτιάξει μια ανάρτηση με θέμα ….. τι άλλο ? Το Dubai . Ο petheo δέχτηκε αμέσως με πολύ χαρά την δελεαστική πρόταση μου, συγκεκριμένα μου απάντησε «να πας να γαμηθείς , δε μου φτάνει το τρέξιμο που έχω… σιγά μην κάθομαι να σου φτιάχνω και αναρτήσεις….» κι εγώ που δεν ήξερα πώς να τον ευχαριστήσω για την εξυπηρέτηση, του αντέτεινα «τι τρέξιμο έχεις ρε αρχίδι? Όλη μέρα στο msn είσαι και ξύνεσαι ρε γαμιόλη, μια ανάρτηση στο μπλόγκ μου σου ζήτησα να κάνεις, δεν σου ζήτησα να μου χτίσεις μεζονέτα στη Χαλκιδική….» και κάπως έτσι, με την δύναμη της πειθούς που διαθέτω κατάφερα να τον πείσω να στείλει μερικές φωτογραφίες συνοδευόμενες από σχόλια…. για τα μάτια σας μόνο!!!

Dubai λοιπόν!

(φωτογραφίες / σχόλια : petheo )
Η σημαία των Η.Α.Ε.
Ένα τζαμί στην "παλιά" πόλη του Dubai(Burj Dubai).Η φωνή του μουεζίνη κατά την διάρκεια της "λειτουργίας" μου θυμίζει την ορθόδοξη φωνή του δικού μας ψάλτη.(Τυχαίο άραγε?)

Ενυδρείο στο εμπορικό κέντρο Dubai Mall..

Η διακόσμηση των εμπορικών κέντρων δεν θυμίζει τίποτα ντόπιο.Εμπορικό κέντρο Dubai Mall..

(antinetrino: αυτή η φωτογραφία μου άρεσε πολύ)

burga pasarela
Επίδειξη μόδας τοπικής ενδυμασίας στο εμπορικό κέντρο Burjuman


Η τεχνητή πίστα χιονιού από την οροφή του εμπορικού κέντρουSki Center/Mall of Emirates

Τεχνητή πίστα σκι μέσα στο εμπορικό κέντρο Mall of Emirates..Η θερμοκρασία είναι γύρω στους -1 -2 βαθμούς κελσίου.Οι άραβες συνήθως δεν κάνουν ski ή snowboard αλλά κάνουν βόλτες πάνω στο χιόνι φορώντας πάνω από τις κελεμπίες ένα μακρύ μπουφάν.Η χιονοδρομία κοστίζει 37 ευρώ το δίωρο(με πλήρη εξοπλισμό,ρούχα,ράφι αποθήκευσης κτλ).Πάντως εύκολα μπορείς να την αρπάξεις εκεί μέσα.

Φώτα και ψηλά κτίρια παντού.Κάποιοι μιλάνε για υπερβολική άσκοπη σπατάλη ενέργειας.


Ο ψηλότερος ουρανοξύστης που είναι υπό κατασκευή ακόμα, σε όλο τον κόσμο, είναι ο Burj Dubai με ύψος 818 μέτρα.Ξεκίνησε να φτιάχνεται το 2004 και θα ολοκληρωθεί στο τέλος του 2009.Έχει 162 ορόφους....
Τους καλοκαιρινούς μήνες είναι αδύνατον να φας ή να πιείς έξω ,χωρίς να ιδρώνεις,λόγω υπερβολικής υγρασίας(φτάνει μέχρι και 90% ή και παραπάνω) Supercars με ιδιοκτήτες σχεδόν μόνο άραβες.Είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα που βλέπει κανείς στους δρόμους.


jumeira free zone beach.Kite surfing..Στις παραλίες απαγορεύεται το κάπνισμα,τα φιλιά ή ερωτοτροπίες γενικά,επίσης δεν υπάρχουν beach bars.Το kiteboarding είναι επίσης ελεγχόμενο,επιτρέπεται στη συγκεκριμένη παραλία μόνο με κάρτα μέλους.Συνήθως οι λουόμενοι είναι τουρίστες.. Η θάλασσα και η έρημος..Αν νομίζετε πως θα δροσιστείτε είστε γελασμένοι.Οι υγρασία δεν το επιτρέπει.

Ξενοδοχείo στο τεχνητό νησί Palm.Το σχήμα του φαίνεται μόνο από ψηλά και όχι όταν βρίσκεσαι εκεί.Πολλά του μέρη είναι ακόμα υπό κατασκευή..



Η ταμπέλα ή ειρωνεύεται ή εγώ δεν έπιασα το νόημα?

Ο φαλακρός λόφος της προσαρμογής.

Κάρφωσα λοιπόν μια σανίδα στο χάος και πέταξα το σφυρί στην κοιλάδα , σπάζοντας μια ακρούλα από την γύψινη ουρά ενός ψαριού που πρωτοείδα σε μια βιτρίνα στη Savannah , ένα απόγευμα Κυριακής ,που τα μαγαζιά ήταν κλειστά και το ποτάμι άδειο από γέφυρες και βάρκες.
Έπειτα έδεσα ένα απονενοημένο «δε γαμιέται» στην άκρη της φθαρμένης απ’ το αλάτι πετονιάς μου και αφού το αγκίστρωσα στο αυτί μου, πέταξα το μπερδεμένο καρούλι στ’ ανάθεμα κι ένιωσα για λίγο, περαστικός.
Μα τα κάθε λογής και άνευ διαλογής χαρτάκια, που σφήνωνα για χρόνια ανάμεσα στους κιτρινισμένους τόμους μιας ετοιμόρροπης βιβλιοθήκης , κύλησαν κόντρα στο ρεύμα της αυστηρής προτεραιότητας , ζητώντας απελπισμένα λίγο χρόνο «αναμνηστικό» και τους τον έδωσα.
Έτσι κλυδωνίστηκα επί μέρες , κατακόρυφος και ευθυτενής, στην άκρη της σανίδας , στοιβάζοντας παλέτες με άδεια χαρτοκιβώτια στο χείλος των ματιών μου, που με ένα δυνατό και απότομο κλείσιμο των βλεφάρων , τα θρυμμάτισα.
….τώρα πασαλείβω με το πολύσπορο σάλιο μου τον φαλακρό λόφο της προσαρμογής και περιμένω να τον δώ να πρασινίζει.

( Με άλλα λόγια , η μετακόμιση, έμοιαζε αρχικά ένα ζόρικο και ατελείωτο γαμήσι …. Όμως ευτυχώς (ή δυστυχώς ! ), όλα τα γαμήσια έχουν ένα ΤΕΛΟΣ. )