Δημοφιλείς αναρτήσεις

Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Το ελατήριο.

Εκείνη κάνει κύκλους γύρω του, νευρική και αγχωμένη, ουρλιάζει και βρίζει με μανία. Εκείνος έχει εξαντληθεί από την πίεση που ασκεί, πιέζει και με τα δυο του χέρια και οι παλάμες του έχουν ματώσει, έχει αναγνωρίσει το λάθος του και θέλει να απαλλαγεί από αυτό το μαρτύριο γρήγορα αδιαφορώντας για το κόστος.
«-Μην το αφήσεις, κράτα το , κράτα το καλά μέχρι να δούμε τι θα κάνουμε….»
«-Δεν μπορώ άλλο πιάστηκε το χέρι μου.»
«-Και σου το’ πα γαμώ το ξεσταύρι σου, στο είπα ,να πω ότι δε στο πα, αλλά στο’ πα, μην το πιέσεις , αλλά εσύ το χαβά σου γαμιόλη , εκεί, εμμονή σου είχε γίνει να το πιέσεις, γαμιόλη, παλιόπουστα……»
«-Σταμάτα να κάνεις κύκλους γύρω μου σαν την σβούρα και έλα να το κρατήσεις λίγο και συ….. δεν αντέχω άλλο θα το αφήσω….»
«-Νομίζεις ότι μπορώ να ασκήσω τέτοια δύναμη πάνω του? Νομίζεις ότι μπορώ? Αν μπορούσα θα το είχα κάνει βρε παλιομαλάκα, δε θα περίμενα να μου το πεις εσύ… ζώο , βλάκα, ανίδεε.»
«-Ωραία τότε βρες κάτι βαρύ να βάλουμε πάνω του….»
«-Τι να βρω ρε μαλάκα? Τι να βρω? Κοίτα γύρω σου. Άνοιξε τα στραβά σου ρε μαλάκα και κοίτα γύρω σου.» Τον χτυπάει με όση δύναμη της έχει απομείνει, εκείνος αρχίζει να κλαίει ενώ το ένα του μάτι έχει ματώσει από τα χτυπήματα. Εκείνη σταματάει να τον χτυπάει και βαριανασαίνοντας συνεχίζει να ουρλιάζει. « Είμαστε κλεισμένοι σε ένα άδειο δωμάτιο εδώ και δυο βδομάδες ρε μαλάκα, το μόνο βαρύ αντικείμενο εδώ μέσα είναι οι σκέψεις μου, κι αυτές δε θα τις βάλω πάνω στο ελατήριο ρε μαλάκα, δε θα τις χαραμίσω για πάρτη σου, βλάκα, μαλάκα….»
«-Τότε το αφήνω…», λέει και λυγίζει τους αγκώνες του.
«-Μην τολμήσεις μαλάκα, θα σου γαμήσω ότι έχεις και δεν έχεις , μην τολμήσεις σου λέω καργιόλη….»
«-Κάνε κάτι γρήγορα τότε , γιατί θα το αφήσω , μου τρυπάει την παλάμη και τα χέρια μου τρέμουν, έχω ιδρώσει και γλιστράει, δε μπορώ άλλο….» και τεντώνει ξανά τους αγκώνες του. Εκείνη γονατίζει δίπλα του και συνεχίζει να σκέφτεται έντονα.
«-Αν είχα μερικά στοιχεία, μερικά στοιχεία γαμώ το ξεσταύρι μου, να κάνω μερικούς πρόχειρους υπολογισμούς,», βάζει τα κλάματα και χτυπάει με την παλάμη της το μέτωπό της, « την ένταση του ελατηρίου, το μέταλλο από το οποίο το κατασκεύασαν, την δύναμη που του έχει ασκηθεί, να προβλέψω με κάποιο τρόπο την αντίδρασή του, την πορεία που θα ακολουθήσει…………. Τι κάνεις? Μη, μηηηη….»
Ένας λεπτός μεταλλικός ήχος αντήχησε μες το άδειο δωμάτιο. Το ελατήριο εκτινάχτηκε απαλά στον αέρα και πέφτοντας κύλησε αργά δίπλα της. Εκείνος σηκώθηκε και το κλώτσησε με δύναμη προς το μέρος της , το ελατήριο χτύπησε στον τοίχο και επέστρεψε. Ήταν πλέον χαλαρός. Πίεσε το ελατήριο και το άφησε να εκτονωθεί προς την κατεύθυνση που ήταν πεσμένη εκείνη. Το επανέλαβε αρκετές φορές διασκεδάζοντας , μέχρι που εκείνη μέσα από τους λυγμούς και τα πνιχτά βογγητά της, του φώναξε:
«-Θα το χαλάσεις … άστο σε παρακαλώ.»
Τότε εκείνος την πλησίασε και με όλη του την δύναμη της έριξε μια κλωτσιά στο στομάχι. Έπειτα άνοιξε την πόρτα και έφυγε.

14 σχόλια:

  1. Η ελαστικότητα του ελατηρίου έχει κι ένα όριο...
    Αλλά κι αυτός βρε παιδί μου έφυγε που έφυγε, ήταν ανάγκη να ξεπεράσει το όριο και να την κλωτσήσει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άργησες πολύ
    αλλά άξιζε με το παραπάνω
    η αναμονή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απαπά τι έκανε το ελατήριο στα παιδιά.. Τα κατέστρεψε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. τόινκ... τόινκ.... ΤΡΟΜΕΡΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!!!!!!!!

    πάντως καλά κάνανε και βρίζονταν και πλακώνονταν... αφού η πόρτα ήταν εκεί... γιατί βασανίζονταν 2 ολόκληρες εβδομάδες;

    Χωρίς πλάκα πάντως.... ΜΠΡΑΒΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Συμβαίνει καμιά φορά , να κλειδωνόμαστε σε άδεια δωμάτια του μυαλού μας ,που στοιχειώνονται από τις στείρες σκέψεις που μας περιτριγυρίζουν και να μένουμε ακίνητοι κρατώντας παρατεταμένα την αναπνοή μας. Αργά ή γρήγορα όμως, η ασφυξία μας γαργαλάει στις μασχάλες και αναγκαζόμαστε να εγκαταλείψουμε το δωμάτιο χαμογελώντας (ή κλοτσώντας ), παρατηρώντας συγχρόνως πως η επικείμενη καταστροφή, δεν ήταν ούτε επικείμενη αλλά κυρίως ούτε καταστροφή."

    JamanFou
    Επιτέλους τα λέμε! Καταρχήν έχω να δηλώσω ότι φλάουνες δεν βρήκα πουθενά στην ελληνική επικράτεια! Το μόνο που βρήκα σε ένα αρτοζαχαροπλαστείο και το οποίο μπορεί κανείς να πει ότι έχει έναν βαθμό συγγένειας με τις φλαουνες, ήταν ένα φλάουτο το οποίο φυσικά ούτε πουλιόταν αλλά κυρίως δεν τρωγόταν ! Εσύ εισαγωγή τις κάνεις? Απορώ!
    Τώρα σχετικά με την κλοτσιά στο στομάχι…. |χρειαζόταν|.
    (Χρόνια πολλά αν και καθυστερημένα)

    Tsalapeteinos
    Χαθήκαμε ε? Πάντως εγώ έχω να πώ ένα ευχαριστώ για το πασχαλινό αυγό που μου αφιέρωσες…. Κάποια στιγμή θα το φέρω εδώ, στο βλογ και θα το κορνιζάρω (ή θα το κλωσήσω, εξαρτάται από τα κέφια!). Μου επιτρέπεις ε? Χρόνια πολλά !
    Jacki

    Απαπα! Καλά που μου το πες ! Δεν το χα προσέξει! :Ρ (χρόνια πολλά!)
    Ποδηλάτρης

    Εσείς κυρία μου να προσέξετε τα αμορτισέρ σας. Κάνουν θόρυβο δεν τα ακούτε ? Χρόνια πολλά και σε σένα λοιπόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Κυπριακή Γωνιά", Ιλισίων 40, Ζωγράφου, τηλ. 7786012
    καθημερινά, Σάββατο, και Κυριακή!!
    Προϋπόθεση, να μένεις στην ελληνική επικράτεια της... Αθήνας

    Για να μη λες ότι κάνω πλάκα για τις φλαούνες :))

    Τα 'χρόνια πολλά' ποτέ δεν είναι καθυστερημένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ λατρεύονταν τα παιδιά,βουτηγμένα στην αγάπη:))

    Καλή Πρωτομαγιά,

    Καλό μήνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Α! Και νόμιζα ότι δεν το είχες δει! Μπορείς να το κλωσσίσεις με με μεγάλες πιθανότητες- δεν το είχα βράσει- να βγουν από μέσα...antinetrin -ακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τέτοιο και τόσο μπινελίκι δεν μπορεί παρα να λειτουργεί κάτι σαν μαλόξ για το μυαλό...
    Θα το δοκιμάσω στην πρώτη ευκαιρία...

    Καλό απόγευμα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. jamanfou
    Μα τι κακό είναι αυτό? Δεν μπορούμε δηλαδή να πούμε μια σαχλαμάρα... αμέσως να με διορθώσεις με αποδείξεις και ονόματα!
    Και γω που έλπιζα ότι θα μπεις στον κόπο να τις φτιάξεις και θα μας καλέσεις να μας τρατάρεις !!! Φρούδες ελπίδες ε?

    Vad
    Γεια σου φίλε Vad, πράγματι είναι ξεκάθαρο λατρεύονταν! Καλό μήνα και σε σένα.

    Τσαλαπετεινός
    Το είδες ε? Πρώτη μούρη στο καβούρι! Μέχρι να εκκολαφθώ εκεί θα μείνει!

    Tsouxtra
    Εύχομαι να μην έχεις ποτέ την ευκαιρία. Με άλλα λόγια σου εύχομαι να μην πάθεις ποτέ καούρες στο μυαλό! Άντε καλό μήνα και σε σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλό..Εμένα πάντως μου θύμισε ένα παρόμοιο περιστατικό που είχαμε περάσει μαζί..Δεν ξέρω αν το θυμάσαι αλλά ήμουν εγώ αυτός που κράταγα το "ελατήριο"(ήταν κάτι άλλο,έλα λίγο ακόμα και θα το θυμηθείς).Πάντως δεν είχαμε βριστεί μεταξύ μας....

    Αυτό που σου λεγα δες εδώ:
    http://www.zbouaerg.blogspot.com

    *petheo*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σαφώς και θυμάμαι...αν και στην περίπτωση που αναφέρεσαι τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Αν άφηνες το ελατήριο θα τρέχαμε και οι δύο να βρούμε μια πόρτα για να την κάνουμε!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Όλα εντάξει;
    Μήπως είναι ώρα να βάλεις μια ηλεκτρονική διεύθυνση στο προφίλ σου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή